Bu sabah penceremde yağmur var ve bulutlar geçiyor birbirinin ardı sıra telaşla...

Yetişebilmek için hayata geç kalmak yaşanacaklara...

Hep daha sonra yaparım diye ertelediklerim, daha sonra ararım diye ötelediklerim şimdi boşaltmaya çalıştığım hafızamın kalabalıkları arasında ön sıralarda...

Sevgiyle kucaklamak isterken uzaktan bakakalmak kendine bile...

Sımsıkı sarılıyorum anılarıma nemli gözlerle...

Penceremden sardunyalarımla birlikte seyrediyoruz yağan yağmuru...

Hafif bir serinlik düşüyor kirpiklerimden yanaklarıma, dokunamıyorum...

Kaç dost ihanetini sığdırdığımı anımsamıyorum bile ya da kaç savaştan yenik çıktığımı...

Kazandığım savaşlarım da olmuştu oysa ne kadar ağır yaralar almış olsam da...

Yüzümün coğrafyasından geçen hazanların ardından baharı bekliyorum...

Taze demlediğim çayımın kokusu yağmura karışıyor penceremden çıkıp...

Çay kokulu yağmurlar yağıyor...

Sıcak ekmeğin kokusunu hissediyorum biçilmemiş buğday tarlalarında, bütün kainatı sıcak ekmek kokusu sarıyor...

Özlemlerimle içime çekiyorum kokuları yağmur altında buğday tarlalarında yağmurların yağdığını düşlüyorum üzerime...

Taze demlenmiş çay kokuyorum, buğday kokuyorum kendi umutsuzluğuma umut oluyorum, sıcak ekmek kokusuna karışıyorum damla damla yağıyorum...

Toprak oluyorum ne garip değil mi...

Gökyüzünden döne döne indim bir damla su iken toprak oldum ve bahar olacağım yeniden çiçekleneceğim ve kır çiçeklerinin kokusuna karışacağım...

Şimdi çayımdan bir yudum alıp her gün yaptığım gibi eşyalarımın tozunu alacağım, evimi süpüreceğim...

Belki akşam için hazırlayacağım yemeğe belki buram buram kokan çorbamı karıştırırken çorba kokusuna karışacak hayallerim...

Hayallerimin puslu camlarından penceremdeki buğulanmayı sileceğim...

Penceremi kapatıyorum şimdilik...

Bir fincan kahve kokusu ile yine geleceğim penceremi aralayıp en güzel hayallerle süsleyip baharı bekleyeceğim...

Kim bilebilir belki pencereme bir gemi yanaşır, içinde dostlar vardır...Kim bilebilir belki gemiye biner giderim...

Hepinizi çok özledim...

DERT ORTAĞIM ENERJİN DÜŞMÜŞ

05.03.2020

Bizim bilmediğimiz ne çok konu varmış, depresyon ve enerjiler de bunlardan biri...Eskiden bizim canımız sıkılırdı, üzülürdük hatta depresyona girip çıkarmışız farkında olmadan...Dertlenirdik, efkarlanırdık ne de olsa öyle görmüştük büyüklerimizde...

Devamını Gör

CAN KOMŞUM

22.01.2020

Biz sokak çocuklarıydık..Yolun ortasında yakar top oynayan, ip atlayan, kapı önüne kilim serip evcilik oynayan çocuklardık..Oyun hamurumuz olmadı hiç ama çamurdan eşya yapmış...

Devamını Gör

BİR TEZAT HAYAT

21.11.2019

Bir Tezat HayatBiz şimdi geldik mi...Hoş mu geldik hoş mu bulduk..Belki ve belli ki çok yorulduk......

Devamını Gör