FERDA NAYMAN

Sabrım sınırdaydı

Mūjdeyle vuramadın

Gözūm telefondaydı

Bekledim aramadın

Biri sıkmıştır dedim

Zaman akmıştır dedim

İşi çıkmıştır dedim

Bekledim, aramadın

Ömrūmūz göçtū bir bir

Zamanı içti bir bir

Saatler geçti bir bir

Bekledm aramadın

Her tūr şerri hakladım

Yūreğimde akladım

Umudumu sakladım

Bekledim aramadın

Hiç kötū konuşmadım

Art niyet taşımadım

Yıkıntı yaşatmadım

Bekledim aramadın

Güller sundum sana ben yüreğimin bağından 

Belki de duyguların sesi duyulur diye

Şiire ilham olup gönüllerin dağında

Bir sevdanın uğrunda yola koyulur diye 

Niyetler temiz idi akibet masal oldu

Nice efsane sevda bizlere misâl oldu

Yalan bir randevuya hayâller visâl oldu

Böyle büyük sevdanın içi oyulur diye 

Gönlündeki fırtına yıktı tarumar etti

Hasret dolu yıllarım beni ahuzâr etti

Kuruttu şu ömrümü solmuş lalezâr etti

O kurumuş çiçekler anı sayılır diye

Duygularım kalbime mucizeyi anlattı

Seviyorum feryadı kulağımı çınlattı

Felek sanki ağzıma acı ķahve damlattı

Belki sarhoş yüreğim

 böyle ayılır diye

Hasretin elindeydi ,derdin hücum borusu 

Ferdaliyi kemiriyor acaba sorusu

Tehdit etti aşkımı ayrılığın korkusu 

Belki de bu sevdaya bir gün kıyılır diye

Hanemi göstermez attığın değnek

Gidenler hep döndü sen neredesin

Boşa mı acaba verdiğim emek

Umutlarım söndü Sen neredesin

Hasrette çok idim vuslatta azdım

Aşkını gönlüme sevgiyle kazdım

İlham geldi bana şiirler yazdım

Gönül seni andı sen neredesin

Duygularım çağlar taşardı benim 

 Aşkım , yüce dağlar aşardı benim

Gönlümde bir sevda yeşerdi benim

Kalbim yandı aşkla sen neredesin

Her yanda aradım bulamam seni

Elimi uzatıp alamam seni

Yüreğime ektim yolamam seni

Sevgin bana candı sen neredesin

Konuşacak yerde susulmaz anla

Duygular yürekte asılmaz anla

Ferdalinin sesi kesilmez anla

Seni sevmek şandı sen neredesin

Öyle bakma kaybolurum 

Gözlerinin derininde

Belki de mutlu olurum

Ben de her günün birinde

Gelsen de tutsan elimi

Atsan sevgi temelimi

Gerçek etsem emelimi

Ben de her günün birinde

Şu dertlerimi atsam

Şu kederlerimi satsam

Ömrüme

biraz mutluluk katsam

Ben de her günün birinde

Çileyi , derdi unutup

Sevdanın ucundan tutup

Şu yalnızlıktan kurtulup

Ben de her günün birinde

Şöyle pencereyi açsam

Aşığım diye bağırsam

Ve sevdiğimi çağırsam

Ben de her günün birinde

FERDA NAYMAN

Sensiz tüten kahvemin, dumanı bile başka

Buruk sabahlarımı sana nasıl anlatsam 

Tadı yok uyanmamın, yanımda olsan keşke

Aşktan yanmalarımı , sana nasıl anlatsam

Şensiz geçen gecenin, kalbimi oyduğunu 

Gönlümün ortasına, yanardağ koyduğunu 

Gurbet yiyen zamanın , hasrete doyduğunu

Buna kanmalarımı  sana nasıl anlatsam

Yokluğunda ruhumun, yıkılıp çöktüğünü

Ciğerimi kaç kere , yerinden söktüğünü

Özlem şarkılarının , boynumu büktüğünü

Garip sanmalarımı , sana nasıl anlatsam

Uykusuz gözlerimin, kaç şafak gördüğünü

Güneş ile gecenin defteri dürdüğünü

Ve dilimin üstüne şiirler sürdüğünü

Vuslat anmalarımı , sana nasıl anlatsam

Fikrimi günde kaç kez, tarumar ettiğini

Ümit biten vuslatın ,ıntihar ettiğini

Seni bir kez sarmanın , kaç bahar ettiğini

Aşktan donmalarımı, sana nasıl anlatsam 

Çektiğim bu çilenin , ömrü bitirdiğini

Dilsiz kulları bile , dile getirdiğini

Senden uzakta her gün, ümit yitirdiğini

Sona konmalarımı , sana nasıl anlatsam

Yazdığım her şiirde , çığlıklar attığımı

Karanlığın koynuna , uzanıp yattığımı

Hasretinin yüzünden, kahır uzattığımı

Ümit sunmalarımı sana nasıl anlatsam

Sevgi nefesinle aşk badesini

İçmeyince gönül aşka gelmiyor

Yalnız Allah bilir ruh vadesini

Göçmeyince gönül aşka gelmiyor

Kara bahtın farkı yoktur kömürden

Günler gelip geçer  kısa ömürden

Bir yel suratiyle o kıl köprüden

Geçmeyince gönül aşka gelmiyor

Sevda dediğimiz insan sevmektir

Ötesi boşa harcanan emektir

Yâr , sevgili kalp ağrısı demektir

Seçmeyince gönül aşka gelmiyor

Karşına çıksa da derdin yekünü

Doldurmaya başla kalbin küpünü

Sevda ülkesinde yürek kapını

Açmayınca gönül aşka gelmiyor

Dem vurup  her zaman aşktan sevdadan

Mecburen girip de korkma kavgadan

Her zaman her anda kaza belâdan

Kaçmayınca gönül aşka gelmiyor

Kalbime nakşettim senin sevgini

En mutlu günümde yaşadım seni

Paylaştım kendlmle senin derdini

Çok sevdim gönlümde taşıdım seni

Aşkın içimdeydi sevgin gönlümde

Sevinç oldum bana ahir ömrümde

Seninle güldüm ben mutlu günümde

Ben herkesten fazla anladım seni

Sevdana can dedim kalbime serdim

Sevgin sevgim oldu derdin de derdim

Duygumu gönlüne emanet verdim

Sevgi ile aşk ta tanıdım seni

Hem bugünüydün hem de dünüydün

Sen benim ömrümde doğum günüydün

Kalbimin noksan olan yönüydün

Gönül yırtığıma yamadım seni

Ferdaliyim yürek sevginle çarpar

Gönlümde bir kuş var hep kanat çırpar

Mutluluk yakında bana göz kırpan

Hayatda her an aradım seni

Kahveyi içip de sonra kapatıp

Fal açanlara da selamlar olsun

Mutluluk la bakıp aynen tıpatıp

Nur saçanlara da selamlar olsun

Geçmiyor yüreğin sevdalık hâli

Bitmiyor kalbimin aşka vebali

Gönül bahçesinde bülbül misali

şakıyanlara da selamlar olsun

Bazı insanların kilosu kaçtan

Tokların ne farkı kalır ki açtsn

Sevgi üreten bir güzel ağaçtan

Dal alanlara da selamlar olsun

Oralar, buralar, şuralar gibi

Derdin tamamını yarılar gibi

Petek tablasında arılar gibi

Bal yapanlara da selamlar olsun

Bilmem ki al fa be nereye gider

Yazdığım heceler bir şiir eder

Ferdalim bu şiir burada biter

Okuyanlara da selamlar olsun

Duygular el ele tutmuş halay çekiyor

Sevgilimsin dedim çok sevdim seni

Kalbimiz bize diyor sevda bizi

Sen beni sevdinse bende sevdim seni

Hani yarım olanlar yarısını bulur ya

Küçülür giderek

hani koca dünya

Hani gerçek olur uykuda rüya

Sen beni sevdinse ben de sevdim seni

Seni görür görmez, kendimi kaybettim

Yürek sızım oldun ben benden gittim

Gönlümü gönlüne emanet ettim

Sen beni sevdinse bende seni sevdim

Sevgiyle uzanır sana doğru kol

Seni sevmek bence gidilecek yol

Ben böyle diyorum şundan emin ol

Sen beni sevdinse ben de sevdim seni

Ferdali diyor ki durum işte böyledir

Böyle dile gelir sevda söyletir

AŞK konuşuyorsa herkese dinletir

Sen beni sevdinse ben de seni sevdim

Siz önce sevmeyi öğrenin derim

Benim yaprağını yolup durmayın

Zaten bana yeter benim kederim

Siz dolu testiye dolup durmayın

Severseniz sevin bundan bana ne

Aramayın yolmak için bahane,

Tamam biliyorum sevmek şahane,

Elvedalar ile solup durmayın

Kader, bazen aşka doğru akmıyor

Her sevda insana ışık yakmıyor

Sevenler mutluluk tacı yakmıyor

Bu kadar karamsar olup durmayın

Ben falcı değilim şekil anlamam

Gelecek zamandan bilgi çalamam

Sadece çiçeğim, umut salamam

Boşa hülyalara dalıp durmayın

Aşkla kulakları çınlatamam ki

Öyle mucizeler yaratamam ki

Ayrılan kalpleri kurtaramam ki

Bende akıl yoktur alıp durmayın